Profesjonalny Kalkulator wiązań narciarskich

Wiązania narciarskie

Każde wiązanie pełni podwójną rolę: mocuje but narciarski do narty, a w sytuacji zagrożenia (gdy w sposób niekontrolowany upadamy na stok) poprzez wypięcie narty zapewnia nam bezpieczeństwo. Dzięki sprawnie działającym wiązaniom możemy uniknąć wielu groźnych kontuzji, jakie przytrafiały się narciarzom jeszcze 20-30 lat temu, kiedy to wiązanie miało trzymać nogę za wszelką cenę, w efekcie czego dochodziło często do skomplikowanych skręceń i złamań. Jeśli mamy sprawne i dobrze wyregulowane wiązania, to pozbywamy się nart, jeszcze zanim zaliczymy pierwszy kontakt ze śniegiem. Kilka efektownych koziołków wykonanych bez desek w miękkim śniegu najczęściej kończy się tylko otrzepywaniem z białego puchu, chyba że mieliśmy pecha, ale cóż wypadki zdarzają się nawet przy wstawianiu z kanapy.

Z wyborem odpowiednich wiązań nie ma problemu, a większość narciarzy nawet się nad tym nie zastanawia, ponieważ od kilku sezonów coraz częściej sprzedaje się gotowe zestawy - narty z wiązaniami (najczęściej ze zintegrowanej płycie). Niektóre firmy w ogóle nie oferują gołych nart, tak więc wybierając zestaw, mamy kłopot z głowy. Wszystkie produkowane obecnie wiązania są konstruowane z myślą o zapewnieniu narciarzowi maksymalnego bezpieczeństwa. Aby spełniły swoją rolę, powinny być odpowiednio ustawione i wyregulowane na specjalnych maszynach w profesjonalnym serwisie.Tam na podstawie parametrów, takich jak wzrost, waga, wiek czy umiejętność narciarza, komputer wylicza optymalne ustawienie siły wypięcia i podpowiada, na jaką wartość ustawić skalę DIN, którą znajdziemy na każdym wiązaniu narciarskim.

Jak ustawić wiązania nart?

Skala DIN określa silę, z jaką trzeba zadziałać na wiązanie, aby zamontowane w nim mechanizmy bezpiecznikowe zareagowały i spowodowały odpięcie buta od narty. W przypadku większości amatorskich wiązań skala ta wynosi 3-11, w wiązaniach z wyższej półki od 5 do 15, a w wiązaniach dziecięcych zaczyna się nawet od 0,5, a kończy na 5 lub 7. W wiązaniach zawodniczych czasem można spotkać skalę 15-25 albo wyższą. Na skali wiązania powinna być odzwierciedlona masa narciarza.

Przykłady:

Przykład 1

Dobrze jeżdżący narciarz o wadze 80 kg powinien mieć wiązania ustawione na około 8 DIN. Gdy jest mocniejszej budowy ciała i lubi agresywną jazdę, może zwiększyć ustawienie na około 10 DIN. Dzięki temu zyskuje większą pewność, że narta nie wypnie się, jeżeli przy dużej prędkości wpadnie w intensywne drgania.

Przykład 2

Średnio zaawansowana narciarka o wadze 50 kg powinna mieć ustawione wiązania na około 5 DIN. Jeśli jednak ma szczupłą budowę ciała i jeździ zachowawczo (np. z powodu odniesionej kiedyś kontuzji), to może zmniejszyć skalę do 4 DIN. Jako, że preferuje jazdę z niewielkimi prędkościami, nie powinna się obawiać, że przez zmniejszenie skali narta wypnie się sama. Zyskuje natomiast pewność, że podczas upadku przy małej prędkości narty na pewno się odczepią od butów.

Podane przykłady mają uzmysłowić narciarzom, jak bardzo ważne jest prawidłowe ustawienie nart. Jeśli nie mamy możliwości fachowego wyregulowania wiązań w serwisie, a będąc na stoku spostrzegamy, że np. pożyczone od kolegi narty mają skalę ustawioną na 12 DIN, a my ważmy tylko 70 KG, to nie wahajmy się wziąć śrubokręt i przekręcić sprężynę w wiązaniu na wartość bardziej odpowiadającą naszej wadze, gdyż jeżdżąc z wiązaniem ustawionym na 12 DIN, narażamy się w momencie upadku na spore niebezpieczeństwo. Warto wiedzieć, że w większości dobrych stacji narciarskich znajdziemy specjalne punkty z wszelkimi narzędziami do regulacji wiązań - zazwyczaj sa one zlokalizowane przy dolnych stacjach wyciągów narciarskich.

Narty Poradnik - Wydawnictwo Pascal